விடைப் பெறுகிறேன். பதிவுலகத்திலிருந்து...

கொஞ்சம் நாளாகவே பதிவுகளில் ஒரு ஆர்வமின்மை.. பதிவெழுதித்தான் ஆகவேண்டும் என கட்டாயப் படுத்திக்கொண்டால் அதுவே நமக்கு சுமையாகி விடுகிறது.. ஆரம்பத்தில் ஒரு சாதாரண ரசிகனாகத்தான் பதிவுகலகத்துக்கு வந்தேன்.. எல்லாருடைய பதிவுகளையும் ரசித்துப் படித்து,புதியவர்களை ஊக்கப் படுத்தத்தான்(?) ஒரு பேர் வேணுங்கற அடையாளமாக இந்தப் ”ரசிகன்” ‘பதிவை ஆரம்பித்தேன்..

ஆரம்பத்தில் பொழுதுப்பொக்கா ஆரம்பிச்ச இந்த பதிவு..வலை மக்கள்ஸ் & லோக்கல் ஃபிரண்ஸ் ஆதரவால அனுபவம்,சீரியஸ்,காமெடின்னு போய் கடைசியா வெறும் மொக்கையில வந்து விழிந்துருச்சு. அதானே ரொம்ப ஈஸி..:P

பதிவுக்கெல்லாம் ஒரு ஜாலிக்காகத்தானே வர்ரது,இதுல சீரியஸ்ல்லாம் வேணாம்ன்னு பலத்த லோக்கல் நண்பர்களின் (எல்லாம் படிப்பாங்கங்க,போனுல லொள்ளு பண்ணுவாங்க,ஆனா யாரும் பின்னூட்டம் போட மாட்டாங்கறாய்ங்க.. ஹிம் என்ன் ஒரு நல்ல பழக்கம்) எதிர்ப்பினால் சீரியஸ் இடுகைக்காகவே ஒரு பர்சனல் பதிவு போட்டாச்சு... அதனால மெயின் பதிவான உங்கள் ரசிகன் ,எப்போதாவது சீரியஸ் லேசா தலை காட்டினாலும் கூட ,மொக்கை ஸ்பெசலாகிடுச்சு.. எனக்கு மொக்கை மன்னன்னு கூட பட்டமெல்லாம் கொடுத்துட்டாஙக..:))
இன்னும் ஒருபடி மேல போய்,என்னிய பாத்து , நீயெல்லாம்.. காமெடி,ஜோக்கருக்குத்தான் லாயிக்கு, நெசத்துல சீரியஸ்க்கெல்லாம் சரி பட மாட்டேன்னு கமெண்டெல்லாம் அடிச்சிட்டாங்களே மக்கா..ஹிஹி... (ஹலோ.....நியாயம்தானேன்னு சைடுல கேக்கறது..யாருப்பா?:)))).

இதுக்கெல்லாம் மனம் தளராம,எல்லா சீரியஸ் பதிவர்கள் மாதிரி

முள்ளாய் தைத்தது, உன் முரட்டு முடிவு
நிதர்சனத்தின் நிராகரிப்பில்
நிர்மூலமான என் மனது.

ஒவ்வொன்றாய் நீ எடுத்துக்கொடுத்த கற்களில்
நான் கட்டிய கனவுக் கோட்டை...

கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில்
கடைக்கால் வரை இடிந்தது.

ச்சீ..ச்சீ.. இந்தப் பழம் புளிக்கும்...
ரணங்களின் வலியில் வலுக்கட்டாயமாய்
தூக்கியெறிந்தேன் உன்னை என்னுள்ளிருந்து...

மண்ணில் போய் விழுந்தது நீ மட்டுமல்ல...
நீ மட்டுமே நிறைந்திருந்த, என் இதயமும் கூடத்தான்..."

ன்னு அழுகாச்சி,கொலைவெறிக் கவிதையெல்லாம் எழுதலாமான்னு பாத்தேன்..
ஹய்யோ..... அடிக்காதிங்க.,.. அடிக்காதிங்க,... இதான் கடைசி அழுகாச்சிக் கவிதை.. , இப்ப எனக்கு கூட எழுதுத வருமோன்னு சும்மா எழுதிப் பாத்தேன்.. இனிமே நிச்சயமா இல்லை...மன்னிச்சு விட்டுருங்க...ஹிஹி....

ஆனா, எதுக்கு நமக்கு அந்த வேண்டாத வேலையெல்லாம்?..நல்லாயிருக்கட்டும் மக்கள்ஸ்ன்னு விட்டுட்டேன்..

இப்பத்தான் படிச்சேன்.. எனக்கு பதிவுலகத்தை அறிமுகப்படுத்திய வழிகாட்டி அபிஅப்பா கூட “விடை பெறுகிறேன்”ன்னு பதிவு போட்டுடாரு..
ஒருமுறைக்கூட “விடைப் பெறுகிறேன்”ன்னு பதிவு போடலேன்னா முழுமையான பதிவர்(?)ஆக முடியாதுன்னு நம்ம குசும்பர் கூட சொல்லியிருக்காரு..

அதனால எம்மனசுக்கு தோணற வரை, இந்த பதிவுலகத்துலயிருந்து விடை பெறலாம்ன்னு முடிவெடுத்துட்டேன்...
போய் வருகிறேன் நண்பர்களே...இதுவரை உங்கள் ஆதரவுக்குமனமார்ந்த நன்றிகள்... என்னால இனி எந்த தொந்தரவும் இருக்காது..

மறுபடியும் எப்போ வரத் தோணும்?(பதிவுலகத்திற்க்கு ..)ன்னு கேக்குற தோழர்கள் மட்டும் கீழே இருக்குற அடைப்புக்குறிக்குள்ள ஃமவுஸ்சால செலக்ட் செய்யுங்க..(க.கை.நா மக்கள்ஸ்க்கு மட்டும்: செலக்ட்= மவுஸ் இடது பட்டனை அழுத்தியவாறு அடைப்புக்குறியோட ஆரம்பத்துல இருந்து ,முடிவு வரை மவுஸ் பாயிண்டரை நகர்த்தனும்..:)))) )

இல்லாட்டி வெறுமனே, உங்க கணிப்பொறி கீபோர்டுல “ ctrl ” பட்டனையும் ”A" பட்டனையும் ஒரே சமயத்துல அழுத்தினாலும் ,அடைப்புக்குறிக்குள்ள இருக்குற எழுத்துக்கள் கண்களுக்கு தெரியும்...

{ அவ்வ்வ்வ்வ்....... நான் விடைப் பெறறேன்னதும், எம்புட்டு சந்தோஷம் உங்களுக்கு..?.. அதெல்லாம் சும்மா இன்னிக்கு மட்டும்தான் விடைப் பெறுகிறேன் போட்டேன்.. எப்ப தோணிணாலும் மொக்கை போடுவேன்..ஹிஹி...ஆனா இனி பழையபடி,நான் எழுதறத விட ,மத்த எல்லாரோட பதிவுகளுக்கும் ரசிக்க அதிக நேரம் ஒதுக்குவேன்..இதுவரை தூரத்துல தள்ளி வைச்சிருந்த,உங்க அழுகாச்சி கவிதைகளுக்கும் இனி ஆதரவு உண்டுங்கோ...இதான் என்னோட புத்தாண்டு தீர்மானம்....

இனி யாருக்கும் தொந்தரவு செய்யாம,ஒரு மூலையில, மொக்கை போட்டுக்கிட்டிருக்கேன்..பொறுத்துக்கோங்க மக்கள்ஸ்...ஹிஹி...

இதப் படிச்சிப்புட்டு “நீ நெசமாவே மொக்கையிலருந்து விடைப் பெறுகிறேன்னு நல்ல முடிவெல்லாம் எடுத்துட்டியோன்னு சந்தோஷப்பட்டேன். அடப்பாவி... உன் மொக்கையை தமிழ்மணம் தாங்கிதான் ஆவனுமா?.என்ன கொடுமை இது?”ன்னெல்லாம் பின்னூட்டத்துல என்னிய பாராட்டனும்ன்னு தோணுமே... சந்தோஷமா பாராட்டிட்டு போங்கப்பூ....ஹிஹி... }